اين كتاب، تاريخي از موسيقي هنري اصيل ايران از اواخر قرن نوزدهم ميلادي(اواخر قرن سيزده هجري شمسي) تا اواخر قرن بيستم را با نگاهي عميق تر بر تاثيرات متقابل سياسي- اجتماعي و به زباني، جدال آشكار و نهان مابين سنت و مدرنيته را ارائه مي كند؛ و از سويي كنكاشي است بر جايگاه و ساختار موسيقي هنري ايران (( نوع و يا ژانري از موسيقي كه خود نويسنده به عنوان عضوي از آن سال هاي متمادي به طور عملي و حرفه اي)) با آن از نزديك درگيربوده است.